Wierna, ukochana, najcieplejsza przyjaciółka, która pomimo choroby cieszyła się życiem do ostatniego dnia i dzięki zbudowanemu zaufaniu pozwoliła się przeprowadzić na drugą stronę w wybranym przez siebie momencie. Dzięki Tobie uczyłam się kochać, radzić sobie z problemami, chciałam wracać do domu, przytulać się w zimną noc, uczyć nas obie jak dojrzale odejść, choć wciąż nie wiem jak zdałam ten egzamin... Kocham, tęsknię i mam nadzieję, że pieski mają duszę, a jeśli tak - znów będę mogła powiedzieć JEJ "Kocham Cię" kiedy spotkamy się na górze. Obie Twoje Panie kochały Cię bardzo! Żegnaj Serduszko!