Yoda, żyłaś tak krótko. A wniosłaś tyle. Tęsknimy, bardzo, nie wiedziałam, że człowiek ma w sobie tyle łez. Co rano, gdy tylko otworzyłam oczy budziły mnie Twoje pocałunki. dosłownie. nigdy nie chciałaś tracić mnie z oczu. nigdy sobie nie daruję, że tej pięknej, ciepłej tutaj soboty zostawiłam Ciebie samą na terenie naszego kompleksu, w którym miałaś ogród, plac zabaw , wielki trawnik i poza który nawet nie chciałaś wychodzić. . a ten jeden raz wyszłaś, prosto w zęby amstaffa. Jedno mi zostanie : nigdy, żaden mój kot nie wyjdzie na dwór bez szelek i smyczy. Na zawsze zapamiętam dzień, w ktorym znalazłam Ciebie, umierającą z odwodnienia i z zarobaczenia na ryneczku bułgarskej miesciny. nikt nie zwracal na Ciebie uwagi. Wtedy walka o Twoje życie zakończyła się zwycięstwem. Teraz...spóźniłam się 20 minut...Wracaj. W innym futerku. Albo ześlij inne kocie nieszczęście, sama będziesz wiedzieć kiedy. A jeśli nie chcesz wracać to czekaj na mnie za Tęczowym Mostem . Przyjdzie dzień, gdy się tam zjawię