Antosiu ,przepraszam ,wybacz...dziekuję.Skradłaś moje serce ,dlatego Twoje odejście tak boli.....
Wybacz bo może podjęłam zle decyzje,nic już nie będzie takie samo,kochałam Cie do szaleństwa.
Mam nadzieję ,że ktoś się Toba zaopiekował,tak trudno myśleć ,że jesteś gdzieś sama ,a tak bardzo byłyśmy zżyte ,nierozłączne.
Zawsze będę o Tobie myśleć i tęsknić,ale muszę to napisać niecierpliwie ,bo potem będzie to zbyt bolesne ....rany pozostają ,ale schowane gdzieś głęboko i odkopywanie
jest niemożliwie bolesne ...bo ta
BEZSILNOŚĆ,ROZPACZ i TĘSKNOTA
za biedną ,prawie bezzębną starszą
wyrzuconą w polu suczką....czekaj na MNIE!!!!!