Kochana Santusiu. Misiu.
Wraz z Twoją tragiczną śmiercią odeszłam i ja. I nigdy, już nigdy to nie wróci.
Nauczyłaś mnie miłości, cierpliwości.
Nie wiem, dlaczego Twoja misja na ziemi się skończyła. Nie wiem, dlaczego tak szybko. To moja wina.
Ból i pustka, które po sobie zostawiłaś są ogromne.
Powiem prosto i zwyczajnie:
Kochałam, kocham i będę kochać. I nigdy nie zapomnę.
Mam nadzieję, że Tam, gdzie jesteś, będziesz szczęśliwa i że spotkamy się w Niebie. I wtedy do końca będziesz ze mną, na długich spacerach i w wiecznym szczęściu.
Bo wszyscy po śmierci spotkamy się tam na górze.