Perełko, zabrano mi Ciebie tak nagle... Chwilami jeszcze nachodzą mnie wspomnienia Twojej zmasakrowanej główki, Twojego zesztywniałego ciałka leżącego na poboczu, które gładziłam tak długo, aż nie uszło z niego całe ciepło... Mam nadzieję, że człowieka, który Cię potrącił, nękają z tego powodu wyrzuty sumienia. Nigdy nie zapomnę Twojego zapachu niczym woń słonych paluszków, rozumnych, lśniących jak perły oczu, wesołego merdania tego kawałka ogonka, który Ci pozostał, delikatnego stukotu pazurków na podłodze i zaczepnego dotyku ząbków na skórze. Mimo, że byłyśmy ze sobą tylko 2 miesiące, czuję jakby upłynęło o wiele więcej czasu, tak mocno się z Tobą zżyłam. Mam nadzieję, że tam, gdzie teraz jesteś, masz pod dostatkiem włochatych pluszaków i włoskich orzeszków do rozgryzania. Kocham Cię, maluszku. Zawsze będę o Tobie pamiętać.