Mrówka przestała chodzić i jedyną szansą była operacja kręgosłupa, której niestety nie przeżyła - po operacji męczyła się jeszcze 10 dni. Pochowałem ją w ogrodzie, w najpiękniejszym miejscu. Była wspaniałym, najwierniejszym przyjacielem. Od dwóch miesięcy mój dom jest pusty, gdy wracam do niego nikt mnie nie wita
z radością. Mimo, że jestem starym człowiekiem i wiele przeżyłem, bardzo mi jej brak i nic mi nie zastąpi nabardziej kochającego serduszka na świecie.