Kocie Kłopocie, byłeś KOTEM WIELKIM, mruczącym kłębkiem dobrych snów, cierpliwym ciepłem naszego domu, towarzyszem zabaw i dorastania moich dzieci. Miałeś 18, 5 roku. Odszedłeś 2 dni po urodzeniu wnuczka, zrobiłeś mu miejsce...ale czasem widzę, jak dostojnie kroczysz przez pokój, albo słońce na dywanie rysuje złotem twoją postać. Czekaj na mnie...Nie zostawię cię samego...przyjdę i wtedy już na zawsze będziesz mógł leżeć na moich kolanach, patrzeć na mnie DWOMA złotymi oczami i mruczeć zwycięsko!!!