Tygrysku, Twoje życie było takie jak ta ciemna fotografia. Starałem się dodać mu choćby trochę kolorów, odwiedzając Cię raz w miesiącu. Głaszcząc Twój skołtuniony łepek przed odjazdem w sierpniu br., nie wiedziałem, że to właśnie nasze pożegnanie na zawsze. We wrześniu nie mogłem do Ciebie przyjechać, a Ty pewnie codziennie obserwowałeś drogę z nadzieją na moje odwiedziny. Wybacz wszystkim Tygrysku, mnie również. Figa już Cię przygarnęła, biegajcie tam oboje. Jesteś teraz wolny, bez łańcucha!